第(14/15)节 aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot只是遵循着我的本能生活aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot」

    「那是因为你还没有体验过真正快乐的事情。」

    「真正aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot快乐的事情aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot那是什么？」

    「你刚才不是已经见过了么。遵循着你的本能，我尊敬的女士，我可以向你保证那绝对是会令你感到快乐的事情。」

    杜威笑着，忽然伸出手捏住了美杜莎女王精致的下巴，几乎是毫不犹豫地慢慢地轻轻地温柔地吻住了那片娇艳欲滴的红唇，时间在这一刻彷佛静止了。

    aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot

    冰封森林千里之外的罗林平原还是一如既往的平静，杜威的再次失踪虽然在一开始引起了轩然大波，但当杜威留下的信函被送到帝都之后，罗林家族和魔法师工会就都沉默了下来。

    午夜的钟声响起了，罗林祖宅内原本在杜威离开后应该空无一人的书房此刻却有着一个俏丽的身影，寂寞地站在一副油画的前面。

    「是是aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot是你aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot在aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot召召召唤aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot我aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot我吗？」

    可爱娇柔的少女轻轻地说道，有些好奇地注视着画里面那双活过来的眼睛，那双眼睛带着期待，彷佛祈求般望着少女。

    「你你你你是谁aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot是是是要aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot要我aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot把把你aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot放放aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot

    放出来吗？」

    少女明确地感受到了这双眼睛里恳求的意味，继续问道。听到少女的话，那双眼睛陡然间明亮了起来，死死地盯着她。

    「我知知aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot知道了aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot被关关关在aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot这这里aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot一定很aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot

    很难难受吧aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot等等等一下aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot马马上就把你放aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot放出来aiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddotaiddot」

    少女吸了口气，稍微退后了两步，表情变得庄重肃穆，微
第(14/15)节